به گزارش خبرگزاری بین‌المللی
قرآن(ایکنا) از زنجان، عبادت و پرستش امری فطری است و در هر انسانی وجود دارد
هرچند مشاهده می‌شود در مواقعی این امر فطری و عقلانی، در مسیر ناصحیح خود قرار
گرفته و نه تنها موجب سعادت نمی‌شود، بلکه زمینه شقاوت فرد را رقم می‌زند.

خدای متعال برای هدایت
این مساله در مسیر صحیح خود زمینه‌های راهنمایی گوناگونی را در نظر گرفته است که
یکی از آنها ارسال انبیاء با هدف نشان دادن مسیر حق بوده است.

در آیه ۲۶ از سوره مبارکه هود که در ادامه روایت حضرت نوح
در میان قومش است، می‌خوانیم: «أن لَّا
تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ أَلِيم»؛ «ﻛﻪ ﺟﺰ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﻧﭙﺮﺳﺘﻴﺪ؛
ﻣﻦ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﻋﺬﺍﺏ ﺭﻭﺯﻯ ﺩﺭﺩﻧﺎﻙ ﺑﻴﻤﻨﺎﻛم».

در تفسیر این آیه شریفه می‌توان به چند نکته اشاره
کرد:

ﻫﺪﻑ ﻭ ﻭﻇﻴﻔﻪ ﺍﻧﺒﻴﺎ، ﺑﻴﺎﻥ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺗﻮﺣﻴﺪ ﺍﺳﺖ. ﺍﻟﺎّ
ﺗﻌﺒﺪﻭﺍ ﺍﻟﺎّ ﺍﻟﻠﻪ

ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺷﺮک، ﺑﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﻧﻮﺡ ﻧﻴﺰ ﺑﺮ ﻣﻰﮔﺮﺩﺩ. ﻟﺎﺗﻌﺒﺪﻭﺍ
ﺍﻟﺎّ ﺍﻟﻠﻪ

ﺍﺻﻞ ﭘﺮﺳﺘﺶ ﻭ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺍﻧﺴﺎﻧﻰ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ، ﻟﻜﻦ
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﻣﺴﻴﺮ ﻭ ﺟﻬﺖ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﻌﻴّﻦ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ. ﻟﺎﺗﻌﺒﺪﻭﺍ ﺍﻟﺎّ ﺍﻟﻠﻪ

ﺍﻧﺒﻴﺎ، ﺧﻴﺮﺧﻮﺍﻩ ﻭ ﺩﻟﺴﻮﺯ ﻣﺮﺩم ﺑﻮﺩﻩﺍﻧﺪ. ﺍﻧّﻰ ﺍﺧﺎﻑ
ﻋﻠﻴﻜﻢ

ﻭﻇﻴﻔﻪ ﻣﺒﻠّﻎ ﻭ ﻣﺮﺑّﻰ، ﺑﻴﺎﻥ ﺧﻄﺮﺍﺕ ﻭ ﻋﻮﺍﻗﺐ ﺳﻮء ﺷﺮک
ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺳﺖ. ﺍﺧﺎﻑ ﻋﻠﻴﻜﻢ ﻋﺬﺍﺏ ﻳﻮم ﺍﻟﻴﻢ